“သူ”နဲ႕ က်မ ခ်စ္လွ်က္နဲ႕ပဲ လမ္းခြဲခဲ႔ႀကတယ္...
တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ဘယ္ေလာက္ထိ ခ်စ္ခဲ႔ႀကသလဲ ဆိုရင္....
“သူ႕”ကို က်မ အေၿဖေပးခဲ႔တဲ႔ ေန႔မွာပဲ..“သူ” ေဆးလိပ္ၿဖတ္ခဲ႔တယ္...။
အမွတ္တရေလး ၿဖစ္ေစခ်င္လို႕တဲ႔ေလ....။ ၿပီးေတာ႔....“သူ႕”ရင္ထဲမွာ
ဘယ္ေတာ႔မွ မေမ႔ႏိုင္ေတာ႔ဘူးလို႔ ထင္ထားခဲ႔တဲ႔....အတိတ္က “သူ႕”ရဲ႕ခ်စ္သူကိုပါ...
က်မအတြက္ ေမ႔ပစ္ႏိုင္ခဲ႔တယ္...။ က်မ...က်ၿပန္ေတာ႔လည္း...“စာ” ဖတ္ရမွာကို
ေသမေလာက္ေႀကာက္တဲ႔ က်မဟာ....“သူ”နဲ႔ေတြ႕ၿပီးတဲ႔ ေနာက္ပိုင္း....
“စာ”ေတြ ဖတ္ၿဖစ္လာတယ္....၊ဘယ္ေလာက္ထိေအာင္လည္း ဆိုရင္..
“သူ”နဲ႕ ပါတ္သက္တဲ႔ ခံစားခ်က္ေတြ ပါတဲ႔....ကဗ်ာေတြ...စာေတြ....ေတာင္
ေရးၿဖစ္လာခဲ႔တယ္....။အခ်စ္ဟာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕စိတ္ကို....
ေၿပာင္းၿပန္လုပ္ပစ္ႏိုင္တယ္ ဆိုတာ...က်မ လက္ခံ ယံုႀကည္ခဲ႔တဲ႔ တစ္ေန႔မွာ....
စာေပနဲ႔ ပါတ္သက္ၿပီး...“သူ႕”ကို အံ႕ႀသသြားေအာင္ လုပ္ဖို႕....
“သူ”မသိေအာင္ က်မႀကိတ္ၿပီး စီစဥ္ေနတုန္းမွာပဲ....“သူ”သိသြားခဲ႔တယ္...။
“သူ႕” ဘက္က .အထင္လြဲစရာေတြနဲ႔.က်မဘက္က...မ်ိဳသိပ္ခဲ႔ရတဲ႔ ခံစားခ်က္ေတြႀကားမွာ...သေဘာထားကြဲလြဲမႈေတြ ၿဖစ္လာခဲ႔တယ္...က်မဘက္က ဘယ္လိုပဲ ရွင္းၿပေပမဲ႔...
“သူ႕”ရဲ႕...“သံသယ”ဆိုတဲ႔ အစြဲႀကီးကို....ခဝါမခ်နိုင္ခဲ႔ဘူး.....ေက်ာပူသာ ခံနိုင္ၿပီး....
နားပူမခံနိုင္တဲ႔ က်မဟာ....“သူ႕”အနားကေန ထြက္ေၿပးပုန္းေရႈာင္ခဲ႔တယ္...။
ဒီလိုနဲ႕ပဲ...အင္အားႀကီးတဲ႔...“မာန”နဲ႔...“သံသယ”တို႕ႀကားမွာ...သိပ္ခ်စ္ႀကတဲ႔...
က်မတို႕ ခ်စ္သူႏွစ္ဦး.. လမ္းခြဲခဲ႔ႀကရတယ္...။ခ်စ္သူေတြႀကားမွာ...မထားရွိသင္႔တဲ႔...
“မာန”နဲ႔”သံသယ”ေတြေႀကာင္႔...ေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္းေတြ ဆံုးရႈံးခဲ႔ရတယ္....
ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ပ်က္သံုးခဲ႔ရတယ္...ခံစားခ်က္ေတြ ရင္မွာ ....
ဒါဏ္ရာ အနာတရၿဖစ္ခဲ႔ရတယ္....။အဆိုးဝါးဆံုးကေတာ႕....
တည္ေဆာက္လု ဆဲဆဲ..“မိသားစု အခ်စ္အိမ္ေလး.”..ပ်က္သံုးသြားခဲ႔ရတာကိုပါပဲ....က်မတို႕ႏွစ္ေယာက္စလံုးရဲ႕ဘဝဟာ...ရွင္လွ်က္နဲ႔ ေသဆံုးခဲ႔ရတယ္...
က်မတို႕ရဲ႕ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ပုဒ္ ၿပီးဆံုးသြားခဲ႔ေပမဲ႔...
“သူ”ေရာ က်မပါ...ကဗ်ာေတြ ..စာေတြ....ဆက္ၿပီး..ေရးေနဆည္းမို႕...
က်မတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ လြမ္းကဗ်ာ..လြမ္း“စာ” ...ကေလး ေတြကေတာ႔...အခုထိ....ဆက္လက္ရွင္သန္ေနဆဲပါေလ....။
လြမ္းကဗ်ာေလးေတြ ဆက္လက္ေရးႏိုင္ပါေစ။ အလြမ္းရက္ေတြ ကုန္လို႔ ေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ပါေစ။