လေရာင္ေအာက္က လြမ္းကဗ်ာ

ဘာေႀကာင္႔လဲ....
ရွင္...ဘာေႀကာင္႔...
က်မကို လွည္႔မႀကည္႔တာလဲ.....
ရွင္႔ရဲ႕မ်က္လံုးေတြကသာ ...
က်မကို မႀကည္႔ဟန္ ေဆာင္ေနေပမဲ႔....
ရွင္႔ရဲ႕...ႏွလံုးသားက....
က်မကို ႀကည္႔ေနတယ္ဆိုတာ.....
က်မရဲ႕ မ်က္လံုးေတြက မၿမင္ရေပမဲ႕...
က်မရဲ႕ ႏွလံုးသားေလးက က်မကို....
တိုးတိုးေလး လာေၿပာသြားေလရဲ႕....
“သူ”...မင္းကို ႀကည္႔ေနတယ္.....တဲ႔ေလ......။
တစ္ကယ္လို႔မ်ား....
ရွင္႔ရဲ႕ႏွလံုးသားေလးဟာ....
စာေရးလို႔ ရတဲ႔ စာရြက္ၿဖဴၿဖဴေလးတစ္ရြက္သာ....
ၿဖစ္ခဲ႔မယ္ဆိုရင္.....
က်မရင္ထဲက....ခံစားခ်က္ေတြကို....
အဲဒီ စာရြက္ၿဖဴၿဖဴေလးေပၚမွာ....
တစ္လံုးမက်န္ ....ခ်ေရးခ်င္ခဲ႔တာပါ........။
တစ္ကယ္လို႕မ်ား....
ရွင္႔ရဲ႕ ရင္ခြင္ဟာ......
အိစက္ေပ်ာ႔ေၿပာင္းတဲ႔....
ဖဲေမြ႔ယာသာ ၿဖစ္ခဲ႔မယ္ဆိုရင္....
အဲဒီ ေမြ႕ယာေပၚမွာ....
က်မ ရဲ႕...ႏွလံုးသားေလးကို....
ထာဝရ အိပ္စက္ေစခ်င္ခဲ႔တာပါ......။
ဒါေပမဲ႔.....
ဟိုး...........အရင္က.....
က်မေရးခဲ႔တဲ႔....ကဗ်ာေလးထဲကလို.....
“ခံစားခ်က္ဆိုတာ...လူတိုင္းမွာ၇ွိတယ္......
ဖြင့္ဟလို႕မ၇တဲ႔ခံစားခ်ုက္....
ဖြင္႔ျပလို႔၇တဲ႔ခံစားခ်က္...
ခံစားခ်က္တိုင္းမွာ အဓိပၸါယ္၇ွိတယ္....
ဖြင့္ၿပလို႔ မ၇ေပမဲ႔....ဆက္ၿပီး....
ခံစားခြင့္ေတာ့၇ွိခ်င္ေသးတယ္.”............