“သူ”နဲ႕ က်မတို႕ရဲ႕ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေလး...ၿပီးဆံုးသြားၿပီ ဆိုတာကို ....က်မရဲ႕ အသိစိတ္က လက္ခံခဲ႔ေပမဲ႔...မသိစိတ္က “သူ႕”ကို ေမွ်ာ္လင္႔ေနမိေသးတယ္...။
“သူ” ၿပန္လာမယ္႔အခ်ိန္ကို တိတ္တခိုး ေစာင္႔ေမွ်ာ္ရင္းနဲ႕....အခ်ိန္ကာလေတြသာ ၿဖတ္ေက်ာ္သြားခဲ႔တယ္....“သူ” က်မဆီကို ေရာက္မလာ ခဲ႔ပါဘူး....၊
“သူ႕” ဘက္က တစ္ကယ္ ၿပတ္သားသြားၿပီဆိုတာကို က်မ သိလိုက္ရတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ခံစားခ်က္ ၿပင္းၿပင္းေလးတစ္ခု က်မရဲ႕ ႏွလံုးသားကို ေလာင္ၿမိဳက္ခဲ႔ရတယ္....။
ရင္ထဲမွာ ဘာတစ္ခုမွ မက်န္ေတာ႔ေလာက္ေအာင္...ေလာင္ၿမိဳက္သြားခဲ႔တာပါ....။ အဲဒီေန႔က....“စြန္႔ပစ္ခံလိုက္ရၿပီ” ဆိုတဲ႔ အသိစိတ္ေႀကာင္႔...ဝမ္းနည္းလြန္းလို႕ အားရေအာင္ငိုခ်လိုက္ခ်င္ေပမဲ႔...အံ႔ႀသဖို႔ေကာင္းတာက...
ငိုဖို႔အတြက္ က်မရဲ႕မ်က္ဝန္းထဲမွာ မ်က္ရည္ တစ္စက္ကေလးေတာင္မွ မက်န္ေတာ႔ေလာက္ေအာင္ ေလာင္ၿမိဳက္သြားခဲ႔တယ္ဆိုတာကိုပါပဲ...။
ဖြင္႔ဟလို႕မရ....ဖြင္႔ၿပလို႕မရတဲ႔ ဒီခံစားခ်က္ႀကီးကို ဘယ္ကာလအထိမ်ား က်မ ခံစားေနရအံုးမွာလဲ....။
က်မ သိေနတယ္....“သူ”လည္း က်မလိုပဲ...အလူးအလဲ ခံစားေနရမယ္ဆိုတာကိုပါ.....။
က်မတို႔ လမ္းခြဲခဲ႔ႀကတဲ႔ အဲဒီေန႔ဟာ....က်မတို႕ႏွစ္ဦးရဲ႕....
“( ) ေၿမာက္ ခ်စ္သူႏွစ္ပါတ္လည္ေန႔”...ၿဖစ္ေနခဲ႔လို႕ ပိုၿပီးခံစားခဲ႔ရတယ္....။
မထင္မွတ္ထားတဲ႔...အၿဖစ္အပ်က္ေလးတစ္ခုေႀကာင္႔...
က်မတို႔ ႏွစ္ဦးရဲ႕....“ခ်စ္သူေန႔” မွာ...က်မတို႕ ႏွစ္ဦးစလံုး...“အခ်စ္ က်ိန္စာ” ...သင္႔ခဲ႔ရတယ္....။
က်မရဲ႕ ႏွလံုးသားမွာ ဆူးဝင္ေနတဲ႕ ဒီ...“က်ိန္စာ...ဆူး” ေလးကို က်မ မႏႈတ္ရက္ပါဘူး.....။
အဲဒီေန႔က..“စ” ၿပီး...“သူ” က်မဆီကို ၿပန္မလာမခ်င္း...က်မကေတာ႔....
“အခ်စ္...ငရဲ” ထဲက...အက်ဥ္းက်ခံ...ႏွစ္ႀကီး အက်ဥ္းသားတစ္ေယာက္အၿဖစ္ ....
ဆက္လက္က်ခံရင္းနဲ႕.... အခ်စ္ရဲ႕ အဆိပ္ေတြ ၿပည္႔ႏွက္ေနတဲ႔...
“က်ိန္စာ...ဆူး”ေလးကို ရင္မွာ ပိုက္ၿပီး...ေနာက္ဆံုးထြက္သက္အထိ...
“သူ႕”ကို ေမွ်ာ္လင္႔ေနအံုးမွာပါ........။
“သူ” ၿပန္လာမယ္႔အခ်ိန္ကို တိတ္တခိုး ေစာင္႔ေမွ်ာ္ရင္းနဲ႕....အခ်ိန္ကာလေတြသာ ၿဖတ္ေက်ာ္သြားခဲ႔တယ္....“သူ” က်မဆီကို ေရာက္မလာ ခဲ႔ပါဘူး....၊
“သူ႕” ဘက္က တစ္ကယ္ ၿပတ္သားသြားၿပီဆိုတာကို က်မ သိလိုက္ရတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ခံစားခ်က္ ၿပင္းၿပင္းေလးတစ္ခု က်မရဲ႕ ႏွလံုးသားကို ေလာင္ၿမိဳက္ခဲ႔ရတယ္....။
ရင္ထဲမွာ ဘာတစ္ခုမွ မက်န္ေတာ႔ေလာက္ေအာင္...ေလာင္ၿမိဳက္သြားခဲ႔တာပါ....။ အဲဒီေန႔က....“စြန္႔ပစ္ခံလိုက္ရၿပီ” ဆိုတဲ႔ အသိစိတ္ေႀကာင္႔...ဝမ္းနည္းလြန္းလို႕ အားရေအာင္ငိုခ်လိုက္ခ်င္ေပမဲ႔...အံ႔ႀသဖို႔ေကာင္းတာက...
ငိုဖို႔အတြက္ က်မရဲ႕မ်က္ဝန္းထဲမွာ မ်က္ရည္ တစ္စက္ကေလးေတာင္မွ မက်န္ေတာ႔ေလာက္ေအာင္ ေလာင္ၿမိဳက္သြားခဲ႔တယ္ဆိုတာကိုပါပဲ...။
ဖြင္႔ဟလို႕မရ....ဖြင္႔ၿပလို႕မရတဲ႔ ဒီခံစားခ်က္ႀကီးကို ဘယ္ကာလအထိမ်ား က်မ ခံစားေနရအံုးမွာလဲ....။
က်မ သိေနတယ္....“သူ”လည္း က်မလိုပဲ...အလူးအလဲ ခံစားေနရမယ္ဆိုတာကိုပါ.....။
က်မတို႔ လမ္းခြဲခဲ႔ႀကတဲ႔ အဲဒီေန႔ဟာ....က်မတို႕ႏွစ္ဦးရဲ႕....
“( ) ေၿမာက္ ခ်စ္သူႏွစ္ပါတ္လည္ေန႔”...ၿဖစ္ေနခဲ႔လို႕ ပိုၿပီးခံစားခဲ႔ရတယ္....။
မထင္မွတ္ထားတဲ႔...အၿဖစ္အပ်က္ေလးတစ္ခုေႀကာင္႔...
က်မတို႔ ႏွစ္ဦးရဲ႕....“ခ်စ္သူေန႔” မွာ...က်မတို႕ ႏွစ္ဦးစလံုး...“အခ်စ္ က်ိန္စာ” ...သင္႔ခဲ႔ရတယ္....။
က်မရဲ႕ ႏွလံုးသားမွာ ဆူးဝင္ေနတဲ႕ ဒီ...“က်ိန္စာ...ဆူး” ေလးကို က်မ မႏႈတ္ရက္ပါဘူး.....။
အဲဒီေန႔က..“စ” ၿပီး...“သူ” က်မဆီကို ၿပန္မလာမခ်င္း...က်မကေတာ႔....
“အခ်စ္...ငရဲ” ထဲက...အက်ဥ္းက်ခံ...ႏွစ္ႀကီး အက်ဥ္းသားတစ္ေယာက္အၿဖစ္ ....
ဆက္လက္က်ခံရင္းနဲ႕.... အခ်စ္ရဲ႕ အဆိပ္ေတြ ၿပည္႔ႏွက္ေနတဲ႔...
“က်ိန္စာ...ဆူး”ေလးကို ရင္မွာ ပိုက္ၿပီး...ေနာက္ဆံုးထြက္သက္အထိ...
“သူ႕”ကို ေမွ်ာ္လင္႔ေနအံုးမွာပါ........။
ညီမေလးရဲ႕ ဆႏၵနဲ႔ ဘ၀ တစ္ထပ္တည္း က်ႏုိင္ပါေစ။